إِلَهِي أَلْبَسَتْنِي الْخَطَايَا ثَوْبَ مَذَلَّتِي
وَ جَلَّلَنِي التَّبَاعُدُ مِنْكَ لِبَاسَ مَسْكَنَتِي
وَ أَمَاتَ قَلْبِي عَظِيمُ جِنَايَتِي
فَأَحْيِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْكَ يَا أَمَلِي وَ بُغْيَتِي وَ يَا سُؤْلِي وَ مُنْيَتِي
فَوَعِزَّتِكَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِي سِوَاكَ غَافِراً
وَ لاَ أَرَى لِكَسْرِي غَيْرَكَ جَابِراً
وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنَابَةِ إِلَيْكَ
وَ عَنَوْتُ بِالاِسْتِكَانَةِ لَدَيْكَ
فَإِنْ طَرَدْتَنِي مِنْ بَابِكَ فَبِمَنْ أَلُوذُ
وَ إِنْ رَدَدْتَنِي عَنْ جَنَابِكَ فَبِمَنْ أَعُوذُ
فَوَا أَسَفَاهْ مِنْ خَجْلَتِي وَ افْتِضَاحِي
وَ وَا لَهْفَاهْ مِنْ سُوءِ عَمَلِي وَ اجْتِرَاحِي
أَسْأَلُكَ يَا غَافِرَ الذَّنْبِ الْكَبِيرِ وَ يَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْكَسِيرِ
أَنْ تَهَبَ لِي مُوبِقَاتِ الْجَرَائِرِ
وَ تَسْتُرَ عَلَيَّ فَاضِحَاتِ السَّرَائِرِ
وَ لاَ تُخْلِنِي فِي مَشْهَدِ الْقِيَامَةِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِكَ وَ غَفْرِكَ
وَ لاَ تُعْرِنِي مِنْ جَمِيلِ صَفْحِكَ وَ سَتْرِكَ
إِلَهِي ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِي غَمَامَ رَحْمَتِكَ
وَ أَرْسِلْ عَلَى عُيُوبِي سَحَابَ رَأْفَتِكَ
إِلَهِي هَلْ يَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلاَّ إِلَى مَوْلاَهُ
أَمْ هَلْ يُجِيرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ
إِلَهِي إِنْ كَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَإِنِّي وَ عِزَّتِكَ مِنَ النَّادِمِينَ
وَ إِنْ كَانَ الاِسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِيئَةِ حِطَّةً فَإِنِّي لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ
لَكَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى
إِلَهِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ تُبْ عَلَيَّ
وَ بِحِلْمِكَ عَنِّي اعْفُ عَنِّي
وَ بِعِلْمِكَ بِي ارْفَقْ بِي
إِلَهِي أَنْتَ الَّذِي فَتَحْتَ لِعِبَادِكَ بَاباً إِلَى عَفْوِكَ سَمَّيْتَهُ التَّوْبَةَ
فَقُلْتَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً
فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِه ِ
إِلَهِي إِنْ كَانَ قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ
إِلَهِي مَا أَنَا بِأَوَّلِ مَنْ عَصَاكَ فَتُبْتَ عَلَيْهِ
وَ تَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِكَ فَجُدْتَ عَلَيْهِ
يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرِّ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ
يَا عَظِيمَ الْبِرِّ يَا عَلِيماً بِمَا فِي السِّرِّ يَا جَمِيلَ السِّتْرِ (السَّتْرِ)
اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ
وَ تَوَسَّلْتُ بِجَنَابِكَ (بِجِنَانِكَ) وَ تَرَحُّمِكَ لَدَيْكَ
فَاسْتَجِبْ دُعَائِي وَ لاَ تُخَيِّبْ فِيكَ رَجَائِي
وَ تَقَبَّلْ تَوْبَتِي وَ كَفِّرْ خَطِيئَتِي
بِمَنِّكَ وَ رَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. خدایا خطا‌ها و گناهان لباس خوارى بر تنم کرده
و دورى از تو جامه بیچارگى بر تنم افکنده
و بزرگ جنایتم دلم را میرانده
پس تو زنده‌اش کن به بازگشت خودت (بسوى من) اى آرزو و مقصودم و اى خواسته و آرمانم
به عزتت سوگند براى گناهانم جز تو آمرزنده اى نیابم
و براى شکستگیم جز تو شکسته بندى نبینم
و من بوسیله آه و ناله کردن بسوى تو بدرگاهت خاضع گشته
و با زارى کردن در برابرت خود را به خوارى کشاندم
پس اگر توام از درگاه خویش برانى در آن حال به که روآورم؟
و اگر توام از نزد خویش بازگردانى به که پناه برم؟
و بس افسوس از شرمندگى و رسواییم
و اى دریغ از کار بد و گناهانى که بدست آورده‌ام
از تو خواهم اى آمرزنده گناه بزرگ و اى شکسته بند استخوان شکسته
که ببخشى بر من گناهان نابود کننده‌ام را
و بپوشى بر من کارهاى پنهانى رسواکننده را
و مرا در بازار قیامت از نسیم جان بخش عفو و آمرزشت محروم نفرمایى
و از لباس زیباى گذشت و چشم پوشى خود برهنه‌ام نکنى
خدایا سایه ابر رحمتت را بر گناهانم بینداز
و ابر ریزان مهربانى و رأفتت را براى شستشوى عیب‌هایم بفرست
خدایا آیا بنده فرارى جز به درگاه مولایش به کجا بازگردد
یا آیا کسى جز او هست که وى را از خشم او پناه دهد
معبودا اگر پشیمانى بر گناه توبه محسوب شود پس به عزتت سوگند که براستى من از پشیمانانم
و اگر آمرزش خواهى از خطا آنرا پاک کند پس براستى من از آمرزش خواهانم
خدایا تو را سزد که مرا مؤ اخذه کنى تا گاهى که خوشنود شوى
خدایا به همان قدرتى که بر من دارى توبه‌ام بپذیر
و به بردباریت از من بگذر
و به همان علمت که به احوالم دارى با من مدارا کن
خدایا تویى که درى از عفو خود بسوى بندگانت باز کردى و نامش را توبه گذاردى
و فرمودى ((بسوى خدا بازگردید با توبه صادقانه))
پس دیگر چه عذرى دارد آن کس که از وارد شدن در این در باز شده غفلت ورزد
خدایا اگر براستى سرزدن گناه از بنده‌ات زشت است ولى گذشت نیز از نزد تو نیکو است
معبودا من نخستین کسى نیستم که نافرمانیت کرده و توبه پذیرش گشته اى
و خواستار احسانت گشته و تو بر او احسان کرده اى،
اى پذیرنده بیچاره اى غمزدا
اى بزرگ احسان اى داناى اسرار نهان اى نیکو پرده پوش
شفیع گردانم نزد تو جود و کرمت را
و توسل جستم به حضرتت و به مهربانیت در پیش تو
پس دعایم مستجاب کن و امیدم را درباره خودت به نومیدى مبدل مکن
و توبه‌ام را بپذیر و گناهم را نادیده گیر
به کرم و مهربانى خود اى مهربان‌ترین مهربانان!
