من که شدم محاصره
میسوزم بخاطر اونی که قراره کربلا بره
نکنه سرش رو نیزه ها بره
برگرد تو رو جان علمدار
چه کنه بی تو زینب وسط بازار
اینا میکشن تو رو به سمت قتلگاه نرو
که به غارت میبرن حتی لباس کهنه رو
واویلا میا به کوفه آقا میا به کوفه آقا
با لب تشنه پر زدم
یا حسینه اشهدم
میبینه یک شب تو کوفه مادرت
که توی تنور خولیه سرت
مسلم روی دار العماره
داره میسوزه یاد طفل شیرخواره
چه بلا ها که قراره سر خواهرت بیاد
کاروان اسرا و مجلس ابن زیاد
واویلا میا به کوفه آقا میا به کوفه آقا
آه چی بگم از امشبم
نگران زینبم که میبینه داغتو به زودیا
میره تا محله ی یهودیا
وای از غم طفل سه ساله
گریه ها و سوال زن غساله
تو خرابه میبینه زخم پیشونی تورو
مثل زینب میبوسه رگ های خونی تو رو
واویلا میا به کوفه آقا میا به کوفه آقا