اینجایی که من هستم تاریکیه میدونم
من به نور می‌رسم اگه تو کمکم کنی میتونم
خودمو به حرم می رسونم
دنیا رو برا خودم جهنم کردم
بیا پا در میونی کن میخوام برگردم
خودت گفته بودی که شفا تو روضه ست
بیا ببین برات چقدر مریض اوردم
توسرت شلوغه می دونم
منو راه دادی ممنونم
بگو نشمرن گناهامو حالا که خودم پشیمونم
با گذشتی و صبور حسين حسین حسین
با منی تا دم گور حسین حسین حسین
مردم که نمی دونن حالم چرا خرابه
عاشق نشی نمیدونی چرا دقیقه ها عذابه
چی میشه آدم نمی خوابه
بی خواب میشی وقتی از حرم دور باشی
امیدی هم به رفتنت نداشته باشی
یه نشونه ، حرفی ، پیامی یه چیزی
رفیق اصلا شده این همه وقت تنهاشی
یه محل ما بذار امشب
من که این همه دوست دارم
بیشتر از هرکسی میدونی
این روزا چقدر گرفتارم
دوست دارم
عشق بخشنده من حسین حسین حسین
حال و آینده من حسين حسين حسين