ماه عزا آمد دل عالم گرفته
زهرا بُنَیَّ یا بُنَیَّ دم گرفته
هرکس به هر نحوی عزادار شما هست
حتی خدا در عرش خود ماتم گرفته
کوچه به کوچه تا ابد شرمندهی توست
در "مُلک ری" هر خانه رنگ غم گرفته
راه نجات ما گنهکاران شمائید
با گریه بر تو، توبهی آدم گرفته
حتما پشیمان میشود در روز محشر
لطف تو را هر کس که دست کم گرفته
شاهان عالم ریزهخواران تو هستند
دست گدایی، سوی تو حاتم گرفته
بالا سرت هرکس که آمد دست پُر رفت
این "پیروهن" ، آن دیگری "خاتم" گرفته
برخیز دور خیمهی زینب شلوغ است
دور و برش را چند نامحرم گرفته