صدای روضه رباب و لالایی

عمو میاره مشک آبو لالایی

با پای خسته با دل شکسته

با اشک و التماس و دعای پدر و مادر و رفیقاش کوله اش رو بسته

هنوز نرفته رفته تو طریق و

خاطرات مثل چای تا کمر پر از شکر همینه

شیرینه دلربا بدون انتها طریق عاشقی نجف به کربلا

قدم قدم میام منم همون که بازم توی طریقم و طریق عشق و یاد می گیرم

همینه که خیره میشم تو چشمای یه خادم برات کربلا رو می گیرم و برات می میرم

خجالت زدم تا آخر زندگیم چون تو رو خط زدم از دفتر زندگیم

آخه من یادم رفت

اولین خیمه ی عزای تو کودکیم زیر سیاه چادر مادرم بود

دستش زیر سرم بود

صدای روضه ی رباب و لالایی

عمو میاره مشک آب و لالایی

لا لا لا لا گل پونه بیا با هم بریم خونه

اشک مادرم رو گونه هام می افتاد و

صدای روضه توی گوشم می پیچید

که مشک پاره پاره یه قطره آب نداره غصه نخور علی جون شاید که بارون بباره

با پای خسته با دل شکسته

با اشک و التماس و دعای پدر و مادر و رفیقاش کوله اش رو بسته

او می دهد زیارت کربلا و نجف