باور نمیکردم غربت بشه یارم

باور نمی‌کردم اما روی دارم 

اینجا کوفست به پای مظلوم راهو میبندن 

اینجا کوفست به اشک چشمام دارن میخندن

برگرد مدینه مسافر بیابونا

پایان این سفر تو‌میرسی به کربلا

تنها توی این شهر دنبال یک مردم 

کاش از همون اول بیعت نمیکردم 

باشه آقا قرار بعدی میون کوفه 

قسمت اینه سر بریدم بمونه کوفه

برگرد پر از نگاه بی حیاست دورو برم