به اولین روضه ی اباعبدالله
به اولین روزه ی اباعبدالله
حلالم کن ای خدا ندارم دیگه
قسم به اندازه ی اباعبدالله
تا این اسمو دلم میگه
صدامو میشنوی دیگه
ببین میشه همین آروم جونم
عجب آرامشی دارم
با گریه خواهشی دارم
میخوام با سوز دل بازم بخونم
بغل وا کن که پناه خودمی
بغل وا کن تکیه گاه خودمی
میخوام گوشِ من به حرف قرآن باشه
میخوام زندگیم با شاه مردان باشه
به اولین یا حسینِ روی لبهام
بذار ذکر آخرم حسین جان باشه
با یادش عالمی دارم
ولی عمر کمی دارم
زیادش کن خدا اشک چشامو
منم قطره توو این دریا
ملائک میشمرن حتی
نفس های نجف تا کربلامو
بغل وا کن پیش دلبرم باشم
بغل وا کن این شبا حرم باشم
تو میخری ناله ی دل این نوکر
تو میخری ناله ی غریب مادر
توو تکرار ضربه های تیغ و خنجر
به تکرار ناله ی غریب مادر
صدای خسته ی خواهر
دوباره خاکیه مادر
نگم شام غریبان حرم رو
همش یاد تو می افتم
چقد با ذوالجناح گفتم
کجا انداختی جانِ حرم رو
بغل وا کن برای دخترت
بغل وا کن چی اومده سرت