سر ما وسرمد ما علی؛ نفس مجدّد ما علی
همه رفتوآمد ما حرم؛ تب شوق مشهد ما علی
همهعمر، معبد ما نجف؛ همهعمر، مقصد ما علی
نفس علیست، فاطمه؛ صلوات فاطمه، یاحسن
نکند بیان فضائلت، نه قصیدهای نه مسمّطی
نکشد خیال کمال تو، نه کرامتی نه فضیلتی
نرسد به پای شکوه تو، نه قرابتی نه شرافتی
که تویی سیادت فاطمه؛ که تویی سلام خدا، حسن
تو علیخصال و علیوصال و علیمثال و علیقدم
تو علیجلال وعلیجمال و علیکمال و علیکرم
تو علینظر؛ تو علیجگر؛ تو علیظفر؛ تو امیردم
همهدین ماست با علی؛ همهعمر ماست با حسن
نه فقط زمین و فقط زمان، برکات پهنهی آسمان
نفس بهشت و بهشتیان، نفحات قدسی قدسیان
به همهزبان به همهمکان، همهی عوالم لامکان
همهخاک این در و آستان، همه خاک کوی شما، حسن
اگراست حُسن تو حُسن پس بهفدای حُسن و شمایلت
اگراست این کرم و کریم و کرامتت، همه سائلت
اگراست حلم تو حلم پس همهبندگان خصائلت
من اگر حسین گفتهام؛ همه از شماست، یاحسن
به جمل نشان بده هیبتت؛ به عمل نشان بده صولتت
که تویی و تیغ و حرارتت؛ که تویی و وقت قیامتت
دم ذوالفقار علی بود که کجا یلان و کجا حسن
من و ازدحام گدا و تو؛ چه کنم رسم به جناب تو
همه جز می تو حرام ما؛ همه جز شرابهی ناب تو
چه غم از قیامت و محشرم، منم و حساب وکتاب تو
نفسی، دمی، گذری، سری به گدای بیسر وپا؛ حسن
دل ماست بین خیال ما، به بقیع غرق چراغ تو
دل ماست کاشی صحن تو؛ دل ماست گنبد و طاق تو
گره خوردههای همیشهام به ضریح تو، به رواق تو
که بگیرم از برکات تو، سر سال کرببلا؛ حسن
به خدا که میرسد آنکه دارد از ابتدا کرم تورا
بخدا که میزند عاقبت، رووی قلّهها علم تورا
و بنا کند به امید حق، به دو دست ما حرم تورا
رجز امام زمان ما، همهدم حسن؛ همهجا حسن