از وقتی که بچه بودم تو ذکر لبم بودی بازم هستی

تو بهترین راه برای زمان های بن بستی بازم هستی

راهت تو محشر حسابش بدون تو مختل شد معطل شد

هر جا توی زندگی مشکلم بی تو معضل شد با تو حل شد

خبرم رسید امشب که نگار خواهی آمد

سر من فدای راهی که سوار خواهی آمد

همه آهوان صحرا سر خود گرفته بر کف

به امید آنکه روزی به شکار خواهی آمد

کششی که عشق دارد نگذاردت بدین سان

به جنازه گر نیایی به مزار خواهی آمد

سحر آمدم به شکار رفته بودی

تو که سگ مبرده بودی به چه کار رفته بودی

حسین حسین .........