باید که عاشق شم یه جوری که بگن شبیه معشوقم

یه عشقی که آخر خاکم کنه پای ضریح معشوقم

خاصیت عشق همینه که رنگ معشوقو بگیری

اگه بگه برو بمونی اگه بگه بمیر بمیری

با این همه ادعا چرا هنوز این همه فرقه بین ما

بین حسین فاطمه با حسین ما

یادت باشه ماییم که زیر دینشیم نه اون به زیر دین ما

حبیبی حبیبی تو خیلی غریبی

من از تو ممنونم که اسمتو از این نفس نمیگیری

تویی اون آقایی که چیزی که دادی پس نمیگری

مثل غمت پیدا نمیشه تموم عالمو بگردم

هنوزم اون قدی که میخواهم برای تو گریه نکردم

جز عشق تو چی میتونه مرگمو شیرین تر از عسل کنه

یه زره خاکو به شفا بدل کنه

هر کی به جز تو بود محال بود حر رو هم ببخشه و بغل کنه

با این همه ادعا چرا هنوز این همه فرقه بین ما

بین حسین فاطمه با حسین ما

یادت باشه ماییم که زیر دِینشیم نه اون به زیر دِین م

حبیبی حبیبی تو خیلی غریبی

برا همه داری تو رحمت همیشگی و دائم رو

تو رو خدا آقا تو آخرت نکن شفاعت شمر رو

گرد و غبارای بیابون کفن برای پیکرت بود

یه قطره اش هم بهت ندادن آبی که مهر مادرت بود

ای بدن زیر سنگ و نیزه ها چی شده نا مرتبی

حتی سر نیزه به فکر زینبی

سه روز رو خاک کربلا رها شدی ای زینت دوش نبی

حبیبی حبیبی تو خیلی غریبی