دارم راه میرم به زیر بارون؛بازم شبنمه رو چشام میشینه

تو روضه ایی که منصوب به حسینه؛یل اُمِ بنین سفره می چینه

دلبر حسینه،یلِ حیدر حسینه؛داور حسینه،می و ساقر حسینه

محشر شفیعِ منِ نوکر حسینه؛دلبر حسینه،دلبر حسینه

یه عُمره از عنایت دستاش میگیم؛علی الخصوص از کرم باباش میگیم

وقتی که زهرا مادرش،مادرمونه؛وقتِ خطاب به هم دیگه داداش میگیم

مددی یا ثارالله،مددی یا ثارالله؛مددی یا ثارالله،مددی یا ثارالله

من و هوای بین الحرمین و؛همین سینه زدن به شور و شین و

تا آخرین نفس واست میخونم؛ابد والله ما امسِ حسینا

دلدار حسینه،سر و سر دار حسینه؛عالم دلیل و نوکِ پرگار حسینه

سالار حسینه شه دربار حسینه؛دلدار حسینه،دلدار حسینه

منی که سر سپرده راهتونم؛تا جون دارم غلام سیاهم پاتونم

همین واسه امروز واسه امروز و فردام کافیه؛که کلب خونه رقیه خاتونم

مددی یا ثارالله،مددی یا ثارالله؛مددی یا ثارالله،مددی یا ثارالله

ملائک همه تو روضه نشستن؛که بالشونو زیرِ پا بذاری

ولی اولیت با غلاماته؛باید پا رو چشای ما بذاری

آقام حسینه،نور چشمام حسینه؛عقبام حسینه،همه دنیام حسینه

اونکه براتِ حرمِ کربلا رو؛روزی میذاری توی دستام حسینه

قرار نبود اینجوری دیوونه بشم،من؛کرب و بلا عقلمو از سرم ربوده

غلام سیاهت از اون قدیم ندیما،پاته؛مثل ما دیوونه تو این دنیا نبوده

دلبر حسینه،یلِ حیدر حسینه؛داور حسینه،می و ساقر حسینه

محشر شفیعِ منِ نوکر حسینه؛دلبر حسینه،دلبر حسینه

دلدار حسینه،سر و سر دار حسینه؛عالم دلیل و نوکِ پرگار حسینه

سالار حسینه شه دربار حسینه؛دلدار حسینه،دلدار حسینه

مددی یا ثارالله،مددی یا ثارالله؛مددی یا ثارالله،مددی یا ثارالله