ای رحمت بی انتها، ای گوهر عشق
 عرض سلامم خدمتت، ای خواهر عشق
 
 مثل برادر، صاحب خیر کثیری
 معصومه، ای خورشیدِ ذره پرور عشق
 
 یا فاطمه، از نسل زهرایی و قطعا
 خالق، چشانده بر تو هم از کوثر عشق
 
 ای باب حاجت، دختر باب الحوائج
 الگوی دخترهای مؤمن، دختر عشق
 
 صحن و سرایت، صحن کل اهل بیت است
 پیداست تحت قبه ات، هر مظهر عشق
 
 وجهی ز عشق اهل ایران قلب طوس است
 در قم تجلی کرده وجه دیگر عشق
 
 از عارفان و سالکانِ سیر حق شد
 هر کس تلمذ کرد در قم، محضر عشق
 
 ای صاحب شأن و مدارج، بین جنت...
 منت گذار و این گدا را کن شفاعت
 
 
 تا دوخت چشمش را به چشمان سیاهت
 آرامش موسی بن جعفر شد نگاهت
 
 بس که برادر بوسه بر پیشانی ات زد
 بوی خراسان می وزد از بارگاهت
 
 وقتی پدر فرمود جان من فدایش
 بر اهل معرفت عیان شد جایگاهت
 
 مرغ دلم هرجایی و سر به هوا بود
 افتاد تا راهش به قم، شد سر به راهت
 
 هر دل که در آن نیستی بی سرپناه است
 فارغ شدم از هر بلایی در پناهت
 
 بهر شهادت روسفید و لایقش کن
 تا که نمرده این غلام روسیاهت
 
 بانو قسم بر وعده ی صادق کمک کن
 تا که شوم از شیعیان دل بخواهت
 
 هجران چشیده، هجر مهدی کشته ما را
 خم کرده این اندوهِ سنگین، پشت ما را
 
 
 بی یوسف زهرا غم ما بی شمار است
 وضعیت ما، بین دنیا گریه دار است
 
 ای که چشیدی سال ها دوری دلبر
 با ما بگو کِی آخر این انتظار است؟
 
 بیچاره آن عاشق که دور از مرقدت ماند
 خوشبخت آن عاشق که با تو همجوار است
 
 دلتنگی و اشکم به یاد بارگاهت
 لطفی است که از جانب پروردگار است
 
 آرامش و گرما و شور بین صحنت
 کهف و پناه امن من، در روزگار است
 
 رخصت بده تا نوکرت باشم همیشه
 نوکر شدن بهر کریمان افتخار است
 
 رزق دو چشمم را محرم، بیشتر کن
 قلبم برای ماه ماتم بی قرار است
 
 ای نور، بر تاریکی قلبم جلا ده
 رزق زیارت، یک سحر در کربلا ده